Komin wraz z całym systemem kominowym pełni . Z tego względu muszą być wyposażone w odpowiednie parametry techniczne. Wśród wymagań ustalono, że obudowa komina musi być zrobiona z materiałów, które nie są palne. Stopień odporności ogniowej nie może być niższy niż godzina. Wewnętrzna powierzchnia nie może być chropowata. Ścianki mają pozostawać gładkie. Materiały niepalne stosowane w budownictwie muszą być zatwierdzone odpowiednimi certyfikatami. Warto sprawdzić, czy materiał, który kupujemy takie papiery posiada. Przewód kominowy musi być nie tylko gładki wewnątrz, ale nie może też posiadać żadnych przewężeń. Rodzaj kotła i jego moc decydują o tym, jaki przekrój powinien mieć przewód kominowy.
Zbiorcze przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne można podłączać tylko, gdy podłącza się je do urządzenia wyposażonego w zamkniętą komorę spalania, która na dodatek posiada zabezpieczenie chroniące przed zanikiem ciągu kominowego. W każdym innym przypadku do każdego przewodu może być podłączone wyłącznie pojedyncze urządzenie.
Jeśli chodzi o budowę komina, to panują pewne zasady, których bezwzględnie trzeba przestrzegać. Przede wszystkim przewód kominowy musi zostać przeprowadzony pionowo. Usytuowanie poziome nie zapewniłoby należytego ciągu. Niewielkie odchylenia od pionu są dopuszczalne, ale wyłącznie na niedużym odcinku, który nie przekracza 2 metrów. Do tego odchylenie nie może przekraczać 30°. Wysokość komina nie może być dowolna. Pomiar dotyczy odległości pomiędzy przerywaczem ciągu a wylotem ponad dach. W przypadku kotłów, których moc nie przekracza 35 KW wysokość komina na podanym odcinku musi mieć co najmniej 4 metry. Jeśli moc jest większa, wtedy dopuszczalna wysokość minimalna wynosi 2 metry. Wysokość komina ponad dachem musi zapewniać dobry ciąg. Nawet, jeśli w otoczeniu istnieją jakieś przeszkody mogące ciąg zakłócać.